"Enter"a basıp içeriğe geçin

Ay: Eylül 2009

Ka…

Herşey o an olmuştu… O an… Derin bakışların başlangıcı, sessizliği, kimsesizliği, geceleri yastıklara sarılışı, hüngür hüngür ağlamalar hepsi o an da zaman kavramının dışında bir anda olmuştu! Kaderdi… Bir o kadarda kederdi… Ne olursa olsun O’ndan gelene eyvallah demekdi ya görev hiç sesi çıkmıyordu. Sonraları duydum canının çok acıdığını… Ama o ne zaman gitsek bizi ayakta karşılıyordu… Bizi görünce kafası karışıyordu… Kalkmalıydı zira böyle görmüştü büyüğünden misafir gelince ayağa kalkılırdı! Ayağa! Ayaklarının üzerine kalkılırdı! Kalktı… Kalkamadı… Kalkar gibi oldu… Kalktı… Yere düşen başını biraz sendelikten sonra göğe kaldırdı! Hoşgeldiniz dedi ve yerimizi gösterdi! Ayaktaydım! Bu zor ana dayanmaktaydım! İşte şimdi haykıracağım derken… Sustum.

bir bayram sabahıdır bu…

Hey gidi günler be… Ne günlermiş meğer… Paşaymışızda haberimiz yokmuş… İşte bak bir bayram sabahıdır bu herkesin gülüştüğü, selamlaştığı, öpüştüğü, hasbihal ettiği bir gün… Çocuklar kendilerini hiç bozmamaya yemin etmişcesine ha la cıvıl cıvıl kapımızdalar… Mahallemizin minikleri “iyi bayramlaaaar” cıvıltılarıyla ellerimizi öpüyorlar… Televizyonda o çok sevdiğim eski yeşilçam filmlerinden “Her gönülde bir aslan yatar”

TEFVİZNAME

Şu sıra şiir aleminde gezinir olduk… Yarın İnşaallah Kadir gecesi canlar… Şimdiden bir titreyelim istedim, satır satır okumak gerek bu “Tefvizname” yi zira her bir satırda Maaşallah dedirtesi bir mana bulunmakta… Velhasıl bu fakirin boş sözlerini bir kenara bırakıp güzel dizelere geçmek gerek…

Hak şerleri hayreyler
Zannetme ki gayreyler
Arif onu seyreyler;
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler…

Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!

Canlar… Muhabbetdaşlar… Müslümanlar!
İçimden koparak geldi bu şiiri paylaşmak… Lazım geldikce okunası…
Selam üzerine olun İnşaallah…

Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak…
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, ‘İki el bir baş içindir.’
Davransana… Eller de senin, baş da senindir!