Çaldıkca güzelleşen bekledikce daha tatlı fısıldayan hayallerimin enstrümanı “Keman”! O kadar çok istiyorum ki çalmayı anlatamam. Kursa da başlayacağım Allah nasib ederse… O kemanı elime alıp en sevdiğime tek sevdiğime saatlerce çalmak istiyorum. Aynı evde beraber ışık veren ne varsa kapatarak Okumaya Devam…

Kaç gün daha geçer ki sensiz bu ömür sermayesinde kaç gece daha sensiz kalabilirim bu ay ışığında.. Seni, Senle günleri geri kazanabilmek için ne yapmam gerek söyle bana! Gitmene neden neydi.. Neydi beni senden mahrum eden güç? Kimdi? Kalbim senin için hareket ederken o küçük yerinde sen beni koyup gittin! Okumaya Devam…

Öyle hızlı geçiyorki hayatım yanımdan ben bile göremiyorum duran benmiyim hızlı giden omu anlamadım ha la. Pazartesi cuma yı kovalıyor ay güneşi ve her gün bu güneş bir şekilde sensiz doğuyor ve bir şekilde yerini ay a bırakıyor. Bu yol nereye gider dediğim çok oldu ki ha la diyorum.. Bu yol nereye gider? Nereye gidiyorum sensiz ya da sensiz bu yol gidilebilirmi?…

Sanırım Yılmaz hocamız haklı….. Yaşamak hızlı bir ölme biçimidir!

“yol yoluyla gidebilir yare
yoldan çıkabilir apansız
ve ömür bitebilir yoldan önce
ama yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir
yaşamak
hızlı bir ölme biçimidir” Okumaya Devam…

Bunun, Çinliler’in anlattığı çok güzel ve inandırıcı bir açıklaması var…

Başparmak, anne-babanızı,
İşaret parmağı, kardeşlerinizi,
Orta parmak, sizi,
Dördüncü parmak (yani yüzük parmağı), hayat arkadaşınızı,
Ve serçe parmak, çocuklarınızı temsil eder.

İlk önce avuçlarınızı birbirine bakacak şekilde açın. Orta parmakları bükün ve sırt sırta birleştirin. Daha sonra kalan dört parmağınızı da şekildeki gibi açıp, uç uca getirin. Okumaya Devam…