SendenKalan Kalan Ne Varsa
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme!
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme!
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme!
Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun etme!
Sevgilim… Ümidim… Sığınağım… Affedenim…
Senden haberi yok mu bu kadar Ademoğlu’nun! Bu gün sevgililer günü imiş… Umudum, bekleyenim hiç “sevgililer” olur muki? Biz galu beladan beri dediğimizde yalnızca seni “sevgili” edinmemişmiydik? Sevgilim, sevenim, tek sevebildiğim! Bu aciz, bu bedbaht alemde yalnız kalıyorum. Secdende Ruh’umu, İmanı’mı, Ölümsüzlüğü o bakii sevgiyi buluyorum… Senin beni sevdiğin kadar bu aciz halimle seni sevemiyor ve senin sevgine layık bir kul olamıyorum… “Kul”lanılıyorum ama sana tam manası ile “Kul” olamıyorum…
Saat bir, iki, üç… Bu gün pazartesi yarın salı,çarşamba,perşembe,cuma… Yıl 1986,1987,1988…. Şimdi, birazdan, akşama, sabaha… Hoşgeldin Azrail tam da zamanında!
Bir türlü efsunu çözülemeyen sır “Ömür”. “Ömür Dediğin” adındabir program var TRT2 de. Yıllanmış İnsanların ömürlerinden aktardıkları mutlulukları, pişmanlıkları, hüzünleri ekrana taşıyan çok kaliteli bir program… Hiç unutmuyorum yüz yaşında bir dede idi konuşan
Oynaşlar içinde geçiyor ömür
Susmuş haksızlığa her bir emir
Kurtar artık bizi Rabb’bim kendimize getir
Nur bize Allah’ım Nur Bizi İmana getir!
