Gerçekci olmak gerek.
Aşk..
Sevgi..
Benim için Sen’din. Kabul. Ama ben senin için yalnızca biriydim.. Biri. Sıradan, önemsiz ve yalnızca öylesine… Bana gelişlerin beni sevdiğinden ya da benim için değildi. Bana gelişlerin bu güzel sevgimin sıcaklığını özleyişindendi. Seviyordum seni ki ha la da seviyorum. Ama artık senin mazinin notlarını tutmak dan yoruldum sevgili… Orda Burda lafının edilişinden yoruldum. Eller seni bana kötülerken seni savunmakdan seni pırlanta gibi göstermekden yoruldum.
Bu dünya Aşk üzerine kuruludur. Şu an farkında değilsin belki.. Nefsinin çektiği yerlerde savruluyorsundur.. Ama zamanı gelince sende bu dünyada asl olanın ne olduğunun farkında olacaksın. Bundan böyle Mesut adında bir kişi yok. O senin sıradan saydığın Mesut’un yok artık. Kapattım kilitledim kendimi hücrelere..
Dualara gömüldüm!
Benin olmayışım senin hiç ama hiç umrunda değil biliyorum. Ama söylüyorum tekrar zamanı geldiğinde sende anlayacaksın o gününü gün ettiğin sevgililerin senin tenine aşık yarim.. Ben.. Senin kalbine Ruh’una vurgundum! Dokunmaya kıyamadığım o tenini eller paylaştın.. Nefsin o kör tarafı senide çekti içine belli.. Olsun… Madem böyle mutlusun böyle kal! Ama Dualarım seninle.. Ümid ediyorum ki kısa zamanda kendine gelirsin sende.
Şimdi susma zamanı.
Sana çok elveda dedim bilirsin…
Ama hep ya sen ya ben döndük yuvamıza..
Ama sevgili…
Bu defa elveda demiyorum sana..
Bu defa.
Hoşcakal.
Mesut….
beni 2sene öncesine götürdün.. aynı şeyleri yaşamıştım.. herşeyin hayırlısı be..
tebrik ve tsk ederim!
özellikle bu kismi cok hosuma gitti
“Ama artık senin mazinin notlarını tutmak dan yoruldum sevgili… Orda Burda lafının edilişinden yoruldum. Eller seni bana kötülerken seni savunmakdan seni pırlanta gibi göstermekden yoruldum.”
Sonrada diyorsun ki : “Ben.. Senin kalbine Ruh’una vurgundum!”
ne tuhaf dimi ask, sevgi?
Sana çok elveda dedim bilirsin… Ama hep ya sen ya ben döndük yuvamıza..
Ama sevgili…
Bu defa elveda demiyorum sana..
Bu defa.
Hoşcakal.
Süper olmuş Mesut. Birde bu müzik harikasın daha ne diyeyim senin yazılarını okudukça hep eski sayfaları açıyorum eskiler arasında kaybolup gidiyorum sonra kapattıyorum siteyi kendime geliyorum……
canim kardesim….ne diyeyim ki…canin sagolsun be…sen sevensin…ve de sevilen…bir sayfa kapandi…milyonlarca sayfalar feda sana…canimsin…cektigimiz tüm acilar büyütür bizi…yeter ki neyi niye cektigimizi bilelim…
yürekten sevilensin her daim…dualarda bulusmak üzrere…
İNSANLAR VARDIR…
SU GİBİ
Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya
İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi…
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi.
Uzaktan görünümü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı….
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!
İnsanlar vardır; derin bir okyanus…
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.
İnsanlar vardır, coşkun bir akarsu…
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler.
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler!
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz;
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.
İnsanlar vardır; sakin akan bir dere…
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.
İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip.
Her biri başka bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı.
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı…
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan…
CAN YÜCEL
ÇOK GÜZEL ÇOK BEYENDİM
Değer mi hiç diye düşünüyo insan bu kadar sevgi, sözler ve özlem. İşte diyo bak görmüyo seni üzüyo ,kırıyo genede seviyosun. başkası için bunları düşenebiliyosun.
Ama kendin sevince anlıyosun gerçekten seveni değermiş diyebiliyosun. Bende senin yazılarını ilk okuduğum da kızıyodum ama şimdi hak veriyorum seven herşeyi yapar ama karşısındaki için değil SEVGİSİ için.
En çok giderken bıraktığın kelimeleri kustum.Sanat filan dedi bazısı o kelimelere bazısı bunlardan bi şey olmaz dedi.
Senin önemsediğin kadar önemsemedim ben o kelimeleri,senin danışma gruplarının önemsediği kadar önemsemedim.
Kustum..kustum..kustum.
Ellerimle yaptığım cam evim kırılacak,
Ölür müydün sanki sevsen beni.
içimden geç
içimi sil
artık özlemek istemiyorum.
Neye el atsam mahvediyorum..
Yine de fiyakalı durumlar peşindeyim hep.
içecekleri kaçırıyorum soluk boruma bilerek.Her yıl ilkokula başlıyorum.Her gün yeni bir krallık kurup öldürüyorum kralını gece yarısına doğru.
Uzatmaya gerek yok;sen olmayınca yapamıyorum.
Yokluğun gümüş tepside intihar sunacak,
Ölür müydün sanki sevsen beni….
[[[herkesin vardır kabullenemediği vedaları..ama bazen kabullenmek gerek…herşey bitio ama unutulmuyo..ama geride kalıyo işte herşey..ellerinle dikmeye çalştığın bir fidanıda mahvetmeyede gerk yok bu hayat devam edio herşeye rağmen….]]]
“Bu dünya Aşk üzerine kuruludur.
Şu an farkında değilsin belki.. Nefsinin çektiği yerlerde savruluyorsundur.. Ama zamanı gelince sende bu dünyada asl olanın ne olduğunun farkında olacaksın.”
Ne kadar da ifade etmişsin bendeki duyguları..öyle benzerki benimde hissettiklerim..Dediğin gibi bende dualara gömüldüm..Lakin canım acımıyor artık..sevgiydi,aşktı….bitti.
çok hoş ne kadar içten ve yürekten.ama insan her zamn terk etmek ya da edılmek zorunda kalıyor bı yerden sonra….
Ask iki kisilikdir, ama genellikle tek basina tasirsin sevgini yüreginde… Acisiyla tatlisiyla terk edilmenin öfkesiyle…
gercekten cok güzel tebrik ederim…