hadi…

Hadi dur artık… yeter… bırak elindekileri şöyle bir köşeyede biraz insan olmanın sefa’sını sür… Etrafına bak biraz doğan güneşe, havlayan hav hav’a, tek kale maç eden çocuklara, el ele sevdalılara… Hayat’ın yalnızca usta’lık dan ibaret olmadığını anlasan artık fena olmaz zira geçen vakitler hiç bir para birimi ile satın alınamaz… Unutma şu toprak altında nede olsa çırak’ta bir usta oluveriyor… Düşen dolar yükselen yüro alçalan borsa hızla azalan zaman… En değerlisi senin için nedir biraz düşünmelisin sanki… Başarı diye hırslandığın şu zırvalık acaba tomarla paraları herkese göstere göstere saymakmı yoksa Rabb’bine şükredip tek lokma ile doymak mı? Çetin bir soru evet ama bulabilen kazanıyor! işte hayat böyle bir sorudan ibarette olabiliyor…  Hadi kalk çıkalım biraz dışarı Çorlulu Ali Paşa’ya gidelim iki çay bir de nargile söyleyim sen yine bana her zaman ki gibi tanımadığım yazarların kitaplarını anlat bana, bende sana kısa aklımla ne geçiyorsa uzun kalbimden onu…