Yol’a çıkanlar. Yol’dan çıkanlar.

İnsan hacim olarak küçük bir varlıkdır. Yok olması madde itibari ile hiç kayda değmeyecek kadar küçüktür. Ama aslında Alem’de insan en büyük en yüce dir. Sıkıntısı, derdi, sevinci ile diğer varlıkların üstünde kurucu bir varlıkdır. İnsan farkında olmadan yaratıldığı eşsiz donanım ve özellikleri ile tabiiattaki tüm varlık ların Fanii efendisi halini almıştır. İşte bu durum insanı şüpheye ve inkara yöneltebilir yani bu dünyada elindeki gücü kendinden bilen insan aslında bu gücü yöneteni bilmez ise ortaya çok vahim bir sonuç çıkar. Zalimlik de bu nedenle peydah olmuşdur. Zalim insan elindeki “Güç” nimetini Hak’dan değilde kendinden bilir ve insanlara bu bencillik ile davranır sonunda ise malum kendi sonunu hazırlamış olur.

İnsan görünüşte küçük, Asılda en büyükdür. Allah’ın sıfatlarını taşıma şerefine layık varlık olan insan bu nimetten bi haber yaşadığı sürece esas huzur ve mutluluğa eremez. Sıkıntı muhakkak yapmış olduğumuz bir günahın keffaretidir aynı zamanda huzur da işlenen bir sevabın Mükafatıdır.

İnsan düşünce nimetine tabii tek varlıkdır. Düşünmek insana tabiidir. İnsan düşünerek bütün işlerin üstesinden gelebilir bu nimetide kendinden bilen insan ben zekiiyim derse bile bu nimeti inkar etmiş olur. Allah tüm nimetlerin vericisidir. Akıl, zeka Allah’dan dır. Bazı durumlarda çok kıvrak kararlar verebilen insanlar bazı durumlarda cahil bir insan sıfatına bürünebilir işte bu Aklın ve Fikrin tamamı ile Allah katından olan bir nimet olduğunun göstergesidir.

İnsan arayan ve doyumsuz olandır. Değil bu alemi bu alem gibi yüz alem daha verseniz insan yine tatmin olmaz ve huzur bulamaz çünkü İnsan’a dünya da gerçek huzur asla yoktur. Düşünen insan sıkıntılıdır, sürekli düşünür ve gerçeğe doğru emin adımlar la ilerler. Sıkıntı’da Allah’dan dır ve bu bir imtihandır, sabreden alim inkar eden zalim olur.

İnsan düşünür. İnsan düşünmez. İşte bu fark ile kurulan Kaainat düşünen insanlar için Cennet düşünmeyenler için ise Zindan oluverir. Müslüman kişi borç, bela, keder de bile olsa muhakkak kalbindeki Nur ile yoluna devam eder ve er geç saadete erer. Çünkü yollar her zaman iki ye ayrılmışdır.

Yol’a çıkanlar.
Yol’dan çıkanlar.

Yol’lar hep Allah’a varsada bu güzelliğin farkında olmadan bu Tek’e gittiğimiz yoldan sapmak isteyenler kendini aldatmakdan başka bir halt işlemezler. Yollar yolcu gözler yolcuları bekler ama o hak yola giden yollara girmemekde inat eden kimseler hazin sondan bir haber dünyevi zevklerle hayatı bertaraf eder.

Yollar’ın yolculara ihtiyacı yoktur!
Hekimoğlu İsmail’in dediği gibi

Yollar boşaldı artık yolcular buldu vaha.. Yolcular gitmesede Yollar gider Allah’a.

Hürmetler. | Mesut