En çok sevdiğim sendin bu hayatta, hayatımdan bile çok sevdiğimdin. Beni sarıp sarmala diye ruhumu adamıştım. Öylesine büyüttüm ki içimde sevgini kendimi bile bulamaz oldum. Her şeyde,her yerde sen vardın artık. Ailemle beraber yemek yerken sen hep karşımdaydın, gece yatarken sol yanımda, sabah uyandığımda aynadaydın,beraber çıkardık okula gitmek için evden, akşam beraber dönerdik eve.
Hep gülümsememin sebebiydin. Şimdi sustum,gülmüyor yüzüm, akşam uyumak, sabah uyanmak, okula gitmek ölüm gibi geliyor bana. Nasıl büyük bir ölüm bu,her gün kendi yasımı tutuyorum. Sen olmadıktan sonra ben bu canı istemiyorum!
gerçekten çok güzel yazılar bunlar..
Eline sağlık fena olmuş..!
Keske her zaman karsimizdakiler onlara karsi hissettigimiz bu duygulari anlayabilse…
Kardeş ellerine sağlık
site çok güzel mesut abi!!! hadi barışalım abicim ya……. :-( seni çook seviyoruummmm!!!!
“UNUTTUM”
SENİ SORAN HERKESE UNUTTUĞUMU SÖYLEDİM.GÜN GELDİ KENDİMİ BİLE İNANDIRDIM BU SAÇMA YALANA.ASLINDA BEN DEĞİLDİM UNUTAN ,SEN UNUTMUŞTUN BENİ.AMA BEN GURURUMDAN KİMSEYE SÖYLEYEMEDİM YALNIZLIĞINDA HER GECE YÜREĞİMİ NASIL YAKTIĞINI,AĞLAYARAK UYANDIĞIM RÜYALARDA BENİ NASIL TERK ETTİĞİNİ…
insan unutuyor ama bu bi alışkanlığa dönüştüğü için unutuyor.Kim diyebilir ki o müthiş sevgimi o inanılmaz aşkımı unuttum.Unutulan onun yokluğu olsa olsa…Seven yürek onsuzluğa alışınca unuttum diyor.Ama unutulmuyor kişi kendini böyle avutuyor.5 ay oldu evleneli… ki önceleri de alıştırmıştım kendimi onsuzluğa.Sonra hiç ummazken tekrar aşk uğradı kapıma ama bitti..BİTMEK ZORUNDA OLDUĞU İÇİN..sadece özlediğim oymuş ona duyduğum sevgiymiş.Evliolsa da şimdi hala rastaladığım herhangi bi yerde zaman dışı kalıyorum onu tarif edemiyorum…düğün gecesinde rabbime sığınıp gözyaşlarımı akıtırken ve onu siyahlar içinde uğurlarken anladım..O hep benim bitanem olarak kalacaktı..Sığınağım… gizli bahçem……………………………………..