SendenKalan Kalan Ne Varsa
Yıllardır göz göre göre KAN AĞLIYORUZ. Geçenlerde izlediğim bir belgeselin bir bölümü beni o kadar etkilediki… Sizlerle paylaşmak istedim..
İnanın vatan kolay korunmuyor..!
Şu an evinizde güzelce oturup filmlerinizi izliyor, sokaklarda özgürce dolaşabiliyorsanız bu yalnızca saatlerce kar yağmur demeden nöbetini tutan Mehmetcik sayesinde..! Allah tüm kardeşlerimizden razı olsun…
Bembeyaz karları seyrediyorum günlerdir.. Nasıl da hakim olmuş tüm doğa ya ne varsa bembeyaz olmuş.. Ara sıra şöyle bir dışarı çıkıyorum soğuk havayı çekiyorum içime üşüyorum.. Üşüyorum sevdiğim.. Üşüdükce seni özlüyorum seni özledikce isyan ediyorum yalnızlığıma.. Bu yalnızlığın hesabını kime soracağım? Kim anlatacak bana bu yalnızlığın sebebini.. Sensizliğin acısını kiminle paylaşacağım?
Ne uzun zaman olmuş, 10 ay!
Toplasam ki BİZ’i on kez göremedim yüzünü. Ama olsun…
Yüreciğim yanımdaydı;içimde ard arda çarptı hep umutla!..
Sevdim mi BİZ i? Sevdin mi BİZ i?
Sevdim BİZi! gözyaşı döktüm , o kadar acıdı ki içim anlatamadım.
SUSTUM dilim lal oldu, koca bir düğüm demirlendi boğazıma…
Çünkü sevdim dedim. Kuru dalları yeşertmek kadar zordu işim ama bir kez BİZ dedim.
El açtım her an , yüzü , gözü, yüreği hep gülsün dedim…
