İşte…
Herşeyin bittiği… Günahların idam sehpasına çıkarıldığı… Dilsizlerin muhabbete koyulduğu, Körlerin mercan gözlü olduğu, Zenginin fakirin bir olduğu… Yetimin öksüzün Anasına Babasına kavuştuğu, Tüm pisliklerin geride kaldığı, Alemin tek olduğu O an!…
Mekan: Edirne / Selimiye Camii
Fotoğraf: Mesut ÇELİK
O An!Rabbimiz affetsin bizleri inşallah.yakınlığıyla sevindirsin bizleri.şefaat,merhamet etsin bizlere inşallah.o kadar çok gunahımız var ki…düşününce boğuluyorum çoğukez.
“Ben Böyle Olmamaliydim!” demistir…
Belki de ben gibi…
SendenKalan Cevap;
Ben böyle olmamalıydım demek yerine…
Ben böyle olmamalıyım diyerek harekete geçmek daha hayırlı…
Kendime “ben böyle olmamalıyım” dedim ve…
O An diyince bir çok şey geliyormuş insanın aklına O anım ve şimdim diye karşılaştırıyorum..
dioyorum ki: Şimdim O ana hazır mı acaba..
Belkide sadece tövbelerin kapısında eriyebilmek gerek…
Tuba bence bukadar kötü düşünme kimlerin nekadar günahı var onu ALLAH bilir herkes yaşantı çizgisini kendi seçer,
Bence en büyük günah kötü düşüncelerden doğar
O an; ne huzur verici, ne paha biçilemez sevgi ve merhamet dolu bir andır ki, etkisini başka hiç bir an veremez..