Bilet parası bulamasanda binersin bir şekilde o binlerce aşkı taşımaktan yorulmuş vapura… Sen daha bir aşkı bile taşıyamazken o vapur ne yapsın? Her gün yüzlerce gülümseme, aşıkların el ele tutuşması, tebessümlerin sıcaklığı, ayrılıkların en zalimini o yaşıyor nede olsa. Senide taşır merak etme… Binersin ve Üsküdar’a usulca gidersin Allah’ın izni ile. Hemen oturacak yer arama dışarıda milyonlarca liralık yalıların manzarası bedava! Bir çay lazım sana… Sıcak. Dumanı üstünde, demi yerinde. Birazda hayal lazım aslında tamda şimdi. Şöyle gelinlikli, gelin arabalı, evli, barklı, yavrulu, işli, güçlü… Bir de martıların sesi çökerse üstüne tamam oldun işte. Vapurun içinde herkes senin gibi olur merak etme yabancılık çekmezsin. Herkes dayar başını cama herkes dalar dipsiz rüyalara! Vapurlar hayal kurma istasyonlarıdır bunu arabaların içindeki lüks düşkünü siyah gözlüklüler bilemez. Onlardan farklısın işte. Hayallerin, çayın, vapurun ve dünyalara değer İstanbul’un ayakların altında.
Hayal kurarken bile mütevazi olma! 1 Oda değil 2 Oda iste belki o an bir çocuk gülerde Dua’n onla beraber yükselir Arş’a! Ama istemessin sen. Başın hep önde nede olsa 1 oda 1 ekmek 1 de sıcak yürek ister senin canın hep. Olsun sen böyle güzelsin zaten… Ne demişti şair ‘ Perdemiz Kadife Olmalıydı! – Basmada güzel olur sevince! ‘ Elde edince değil, Sevince güzelleşiyordu herşey nede olsa… Vapur yavaş yavaş yanaşıyor artık hazırlan. Acele etme. Zaten neye acele etsen hep ona gecikirsin bu hayatta. Bırak… Ne zaman inmen gerekirse o zaman inersin. Son yudumunuda çek bereketi kaçmasın hayallerinin… Biraz gözlerin doldu ama üzülme olacak… Sen şimdi yavaş yavaş Üsküdar’dan Beykoz’a doğru yürü… Arkandan hayallerinde geliyor olacak…
Cok güzel
doğru