O koskoca aşk o özlemler o koca yıllar sadece bir saniyeye sığıyordu.. Kız karşıdan gelirken çocuk etrafında konuşan arkadaşlarına aldırmadan kızı seyrediyordu.. O geliyordu neyin önemi vardı ki.. Etraf da o kadar kalabalık var iken O sadece kızı görüyordu.. Her adımda çocuğa yaklaşıyor çocugun kalbi kızın her adımında adeta vücudunu parçalıyordu.. Ve işte karşısındaydı.. Nasıl bir duyguydu ki bu? Bir an da herkes etraf dan kayboldu kimse konuşmuyor du sanki.. Hani çocuk istiyorduki bir kaç kelime etsinler.. Olmadı kız sanki karşısında yanan o volkanı görmezden gelip sadece bir “günaydın” diyerek yoluna devam etti.. Çocuk o kadar mutluydu ki gidişinin bile farkında değildi.. Sonra kendine geldi.. Kızın arkasından bakarak küçük bir tebessüm yapıştırdı saf yüzüne.. Sonra yine içinden muhabbete daldı kendisi ile.. Acaba dedi? Acaba beraber yürürmüyüz bu yolları..
Mesut Çelik
bırader hasta oldum gercekten yazılarına ınsan bukadarmı kalpten sever ve karsılık bulamaz
yazık o kıza acıyorum suan ona senın gıbı bır deyerlı arkadaşımızı yuregıne bıle basamamış neler kaybettinin farkındadır belkı ama gec olmuştur bana gore herseyden onemlı olan aşk sadakat ve sevgi bıraderım bunların 3 unu sende oldunu hıssettım allah yolunu acık etsın he bıde hayırlı teskereler
Bu yazıyı yazanla tanışmak işterim. beni anlatıyor.biliyormusun ben birine deliler gibi aşığım ama onun haberi yok sanırım. Onu içime gömdüm.Sven Ne Yapmaz müziğini dinledikçe içim ağlıyor.
Her neyse sana hayatının devamında basarılar dilerim…