Ve ömür anlamadan bitermiş

Yaşam nasılda güzel görünüyor’du oysa!
Doğa, insanlar, varlık, eş, dost, akraba… Ne kadar da güzel herşey… Ama hele bir canımız yansın bakalım o zaman görebiliyormuyuz tüm bunları. Evet. Canım yanıyor! Hemde benim bile tahmin edemeyeceğim kadar çok yanıyor içim.. Koca çınar canım Dede’m yavaş yavaş eriyor gözlerimin önünde! Gecenin kör karanlığında sönmesini istemediğin bir mum gibi eriyor gözlerimin önünde. Ve en acısı elden tek, zerre bir şeyin gelmeyişi! Bilmem diğer insanlar bu kadar hassasmı ama ben yanıyorum! Ve o sabırlı, o güzel insanın bu hastalıkda bile, günde acılarından dolayı 1 saat bile uyuyamamasına rağmen ha la dilinde Salavat ların ve Kelime-i Şehadet ler var oluşunu gördükce utanıyorum kendimden.

Dedem…
Gitme ne olur dur hele ne bu acele!
Daha evlendirecektin beni unuttunmu ? Nereye gidiyorsun?
Sen gitmezsin zaten şaka ediyorsun bana..
Bilirim çok seversin beni ondan takılıyorsun bana..

Sen gitmezsin ya… Yüce yaradan bizden çok seviyor seni şüphesiz o çağırdımmı bir kere biz seni zincirlerle bağlasak dünyaya o istedimi alır başını gidersin…

Ah be dedem nasılda sevinirdin sabah namazlarında görünce beni camii de! Nasıl da gururlanır nasıl da tebessüm ederdin bana… Ellerini öpüşümle nasıl da basardın beni bağrına… Hele o ansızın sizi ziyaret edişimle nasıl da bayram ederdin… O gözümün içine bakarak gülüşün o nasihatların o kıssaların.. Ah be dede! Çok erkencisin çok! Kal ne olur! Paylaşalım seninle ömrümü kaç sene istiyorsun al benden ama ne olur kal biraz daha!

Kabul edemiyorum!
Ne yani..
Şimdi ben size geldiğimde sen olmayacakmısın?
Size geldiğimde benim kıssalarımı, hikayelerimi dinleyemeyeceksin öylemi?
Ne yani..
Ben şimdi telefonlar sizi aradığımda sen çıkmayacaksın telefona öylemi?
Yoo…
Yalan! İnanamam, dayanamam bunlara…

Daha dur yeni büyüdüm yeni anladım seni! Ama doğru ya… Anlayamazmışız bu ömrü.. Bu dünya anlaşılmazmış! Ve ömür anlamadan bitermiş…

Mesut.

Dedemiz için Dua’larınızı bekliyoruz…. Allah hepimizden razı olsun…