Bu gün aşık oluyorum tekrar. Eski günlerde olduğu gibi eşsiz, sade, mesut.. Ne güzel günlerimmiş meğer o günler. Bu durgunluğum bu sarsıntım ondan.. Bu pazar aşık olmayı oynayacağım hayat sahnemde.. Yine sabah erken kalkacak evdekilere kahvaltıyı ben hazırlayacağım, herkes uyurken gözlerini gözlerime alıp sabah yürüyüşü yapacağım mahallemde.. Aşkın o benzersiz huzuru ile çocukların gülüşünü öpeceğim. Yine o günlerde olduğu gibi ekmeği bakkaldan değil dumanı üstünde olsun diye evimizin uzağında ki fırından alacağım. Hiç bir yere çıkmadan evimde senden gelecek mesajı bekleyeceğim yine.. Kitaplar seni aldattığım tek sevgilim olacak sen yokken.. Yine “sen yokken” kelimesini hiç yakıştıramayacağım kendime.. Sen hep var olacaksın yine bende. Okumaya Devam…

Uzun zamandır yazmıyorum.. Yazamıyorum.. İçimde öyle güzel acılar varki.. Yapayalnız tekim! Kimse alınmasın bu sözümden sakın! Aşk’larım sevdalarım olsada.. ben yalnızım! İnsanlar böyle olduğu sürece ve herkes iyilik için koşuşturmadığı sürece ben yalnızım! Kalplerde Allah aşkının yanmadığını görüyorum sanki insanlarda. Hep şekilcilik hep bir başıboşluk. Hamd etmemiz gereken güzellikleri Okumaya Devam…

İnsan oğlu gerçekten çok nankör bir varlıkdır. Aslında elinde en değerli varlık olan sağlığı yalnızca kaybedince anlar.. Christy Brown daha doğuştan beyin felç liymiş ve bu çocuk daha yaşamının başlangıcında karşılaştığı bu amansız hastalıkla dahii neler yapılabileceğini hayatın aslında yalnızca “Düşünmek” den ibaret olduğunu çok tatlı bir yorumla anlatıyor. O halde iken aşık olduğu kız ile yaşadıkları, Anne sinin muazzam fedakarlıkları… Okunası yenilesi yutulası bir kitap..

Kitap ve Yazar Hakkında:
Christy Brown, beyin felcinin bir kurbanı olarak dünyaya geldi. Buna rağmen, yardıma muhtaç bu küçük bebek, İrlanda edebiyatının devleri arasında yerini alacak bir yazarın muhteşem hayal gücünü ve duyarlı zekâsını barındırmaktaydı. Bu, Christy Brown’ın kendi hikâyesidir. Yazarın, sol ayak parmaklarıyla yazmayı, resim yapmayı ve daktilo kullanmayı öğrenmek için çocukluğunda gösterdiği mücadeleyi anlatmaktadır. Okumaya Devam…

Kitabın adı nede güzel koyulmuş!
Yemen Ah Yemen!
Hakikaten kitabı okuduktan sonra AhYemen diyorsunuz. Kitap da o yılların hüznü o askerlerimizin ordumuzun nasıl piyon niyetine kullanıldığını okudukca Yemen Ah Yemen! diyeceksiniz. Hele o kitapda yaşanan Aşk! Bu kadar ipucu yeterli sanırım.. Okumanızı tavsiye etmiyorum bu defa “Okumalısınız” diyorum.

Kitap hakkında:
Bir zamanlar endişeyle, elemle andığımız Yemen sayısız gencimize mezar oldu. Yıllarca “Gece bir ses geldi derinden derinden / Beni mi çağırdı Yemen çöllerinden” diyen yaşmaklı kızlarımızın yürekleri orada çarpardı. Cihan biliyor ki hiçbir milletin evlatları onların şartlarında, onlar gibi savaşmadı; Okumaya Devam…