Yıllar sonra yanıma geleceksin.. Ellerin iyice pamuklaşmış gözlerin çökmüş.. Ben seni yine sanki sihirli bir aynada görür gibi bembeyaz pırıl pırl göreceğim.. Ardımızda bıraktığımız o eski yılları beraber yad edeceğiz.. Sen bana çocuklarımın adını soracaksın bende sana.. Yıllar sonra umud ediyorum ki bir park da görüşeceğiz.. Bir sonbahar günü.. Sen yine tebessümlerle geleceksin bana bense artık iyice solmuş bir gül gibi geleceğim sana.. Yıllar o kadar çok şey götürmüş olacakki bizden çok pişman olacaksın.. Çok pişman olacağız.. Ama elden bir şey gelmez hayat bu.. Yaşıyoruz işte. Daha doğrusu yaşıyorsun işte.. Bana sensiz yaşamak yok çünkü…
Mesut Çelik
yıllar sonra belki yine telefonum çalacak.. ve yıllar sonra yine belki “ben geldim, açım” diyeceksin. yıllar sonra belki yine aynı pideciye gideceğiz.. ama ellerimiz buruşuk, yüzümüz buruşuk ve cebimizde ilk günkü hediyelerin yerine biriktirdiğimiz resimler..
kanka harika olmuş ya “bayagıda ziyaret eden olmuş tebrikler